Toen we vorig jaar zomer besloten hadden om met een aantal mensen een doorstart te maken met de Reddingsbrigade, hadden we nooit verwacht dat we een half jaar later afscheid van Linda zouden moeten nemen.
Afscheid moeten nemen omdat Linda ziek geworden was in de tussentijd. Wat eerst een intensieve weg zou zijn met een behandelplan, maar met het vooruitzicht rond deze tijd weer op te krabbelen en er het volgend zwembadseizoen er voor 300% weer zijn. Maar het mocht helaas niet zo zijn.
Pas 4 weken geleden hadden we nog een bestuursvergadering in het clubhuis en daar zat Linda alsof ze nog heel de wereld aan kon. Ze vertelde echter wel dat ze veel pijn had die week, maar ach dat komt wel weer goed, vertelde ze. Zo hard kon Linda voor haarzelf zijn en beet ze zich door de pijn heen. De andere dag had ze een gesprek in het ziekenhuis over de tussenuitslag. Toen werd de bom gedropt, het bleek alles behalve beter te zijn gegaan helaas, en was er geen goed nieuws.
Nu nemen we afscheid van Linda, een vrouw die nooit van ophouden hield, en door zou gaan tot het echt niet meer ging. Dit moment kwam veel te vroeg, Linda is 38 jaar geworden en stond nog vol in het leven.
Linda was iemand die altijd voor 300% aan stond. Alles wat ze deed moest tot achter de komma perfect zijn. Dat maakte Linda uniek, punctueel en een perfectionist. Een persoon die we als bestuur erg gaan missen. In de afscheidskaart voor Linda die we vorige week in het zwembad hebben geschreven had Marina geschreven: “ik had graag deze uitdaging aangegaan met je”. En zo stonden we er allemaal in van het bestuur, en alle instructeurs van het zwembad. We hadden allemaal graag dit avontuur aangegaan met elkaar, en zo ook met Linda.
Als je het hebt over Linda, dan heb je het ook in één adem over de Reddingsbrigade en strandwacht Het meisje uit Deventer die vanaf haar 17e aan het strand te vinden was op post Groede als strandwacht. Iemand vol kunde, passie en gedrevenheid. Die mensen kan motiveren, bekritiseren en mensen kan bewegen in de goede richting. Ze zag “haar” post Groede als opleidingspost en dat droeg ze ook zo uit. Alle nieuwe Strandwachten wilde ze wel “even” de goede richting opzetten en kneden, zodat ze daarna als Strandwacht ergens anders konden werken bij de strandposten aan het Zeeuws-Vlaamse strand tussen Cadzand en Breskens.
Jaren heeft ze vakkundig en met vol passie lesgegeven aan het zwembad. Zowel in Deventer als in Oostburg. Bij de Avondmarathons in Deventer de zwemmers aangemoedigd en iedereen gemotiveerd om 300% te geven want 200% was toch te weinig zei ze dan. Maar wel altijd met een knipoog. Leerkracht was ze in hart en nieren en ook in het gewone leven was ze techniek docent in Terneuzen. Samen met haar lieve gezin kon ze heerlijk genieten. Met Stefaan, dochter Imara en hun paard leuke dingen doen. Over het strand rijden met haar paard en even uitwaaien op de plek waar ze regelmatig te vinden was. Strand is waar ze graag kwam met haar paard of als strandwacht. Genieten dat deed ze.
Ook al zit ik hier als voorzitter van de Reddingsbrigade, ik zie Linda, die ik al vanaf mijn 17de ken, dan ook als een fijne collega en zeer goede vriendin die ik altijd in mijn hart zal voortdragen.
Linda de zwembadbel zal altijd na de les voor je klinken, en dan denken wij aan jou.
Wij gaan je missen.
Sjoerd